Before the 1980's we did not have our own television set. On orde for us to watch the soaps, movies or tv shows, we have to go to ourmu Godparents house who happens be one among the firsts to own the tv on our barrio. Mas madalas doon kami nakkipanood dahil sa balcony kami... loob ng bahay while the rest of the townsfolk are jyst outside the door or peeking through the windows.
Buti na lang, bumili sina tatay ng TV. Syempre tandang tanda ko pa amg sobrang eksayted ko at palundag lundag.
Natatandaan ko na brown (parang barnisado) na yari sa kahoy ang kaha ng tv. Parang national yata ang tatak. Op kors black n white ito.
Habang ikinakabit nga ang antena - yari sa mahabang tubo at may antenang tanso (element yata ang tawag doon) na ilalagay sa taas- ay halos hindi na ako makapaghintay. Yung antena ang mahirap o matagal ikinabit. Kasi, maraming ikinabit na alambre para hindi mabuway ang tubo. Importante kasi na may antena dahil malayo kami sa manila kung saan naroon ang mga istasyon ng telebisyon at ... noon ay walang 'cable' or satelite.. baka hindi pa pinapangarap yun...
Naging adik ako sa mga cartoons. "Kengkoy na naman ang pinapanood mong bata ka?" ;Yan ang madalas na sabihin sa akin.. Ang cartoons, kengkoy ang tawag ng matatanda noon. Voltes V, Baltac, merzinger Z at ang peborit ko talagang superfriends. Isang malaking impluwessya sa maaga kong pagkatutong bumasa lalo na sa ingles ang sesame street.
Habang ang matatanda ay nakapagkit naman sa telebsiyon pagsapit ng alas sais yata yun.. Kasi balita na... saka Flor de luna... Kasikatan pa ni Janice de belen.
Tapos.. pag me patalastas o announcement ng mga palabas para sa gabing iyon.. binabasa ko.. sabi ko ano ba ito" tonighit? hehehe! tonayt pala ang basa ng tonight.. Ooops.. hindi pa yata ako grade 1 nyan.. pasintabi lang...
At me laro pa kami! Unahan sa pagsabi kung ano ang patalastas! Pitik bulag ang matalo! Simple ang rule: Sabihin agad kug anong product ang advertised habang nag uumpisa ang patalastas. Hayun, pati sa commercials me libangan..
Noon, nasa salas din ang tv namin. kaso, elevated ang sala namin. At iilang lang naman ang seating capacity. So , ang mga nakikinood, pag medyo close sa family.. sa balcony. Pag medyo hindi, hayun at nakatuntong sa bangko, masilip lamang ang palabas. Maayos din dahil mabenta naman ang tsitsirya sa tindahan ni nanay.
Malaki ang naging impluwensya ng telebision sa pamilyang pinoy. Noon, dahil iisa ang tv, dapat ay matutong magbigayan kung ano ang papanooring ng buong pamilya. Kung kailangn ilipat ang channel o i adjust ang volume, me isang uutusan upang tumayo. Kasi nga... wala pa pong remote control. Baka hindi pa naiimagine yun noon.
No comments:
Post a Comment